Urodziny

Wczoraj, tj. 3 listopada były moje urodziny, skończyłam 29 lat. Ostatnia 2 z przodu..... ;-) Moim marzeniem jest, żeby okraglutkie 30 świętować już w swoim domu. Nie wiem czy nam się uda, szczególnie że wpływów będzie w przyszłym roku trochę mniej, bo postanowiłam, że nie wracam na razie do pracy. Nikomu nie wyszło to na dobre, a firma beze mnie się nie zawali. Zbyt wysoką cenę zapłaciłam za moje umiłowanie perfekcji i upilnowania wszystkiego tak jak ja chcę....Dopóki Milenka nie pójdzie do przedszkola na pewno będę na urlopie wychowawczym, a co później, to teraz trudno mi się określić. Ciężko mi coś odpuścić, nie umiem robić byle jak, to teraz cierpię. Nie ma to sensu, żebym ja sobie żyły wypruwała, a potem kończyła koszmarną chorobą, operacją i leżeniem. Dość. Teraz tylko ja i dziewczynki. No...jeszcze może nie dziś, bo wciąż jestem unieruchomiona, ledwo sobie spaceruję po domu, nosić mogę ewentualnie kubek do zlewu, bo do zmywarki już się nie schylę..... Ciężkie to dla mnie chwile, bo jestem tak straszliwie, pod każdym względem, zależna od innych..... ja, która całe życie robiła wszystko, żeby nie musieć na nikogo liczyć, na nikogo się oglądać. Ja, która zawsze powtarzała, że liczyć mogę i będę tylko na siebie - dziś nie mogę sobie założyć skarpetek czy zmienić dziecku pieluchy, że nie wspomnę o wyciągnięciu z łóżeczka, o tym mogę na dłuższy czas zapomnieć..... Na szczęście wszystko zmierza ku lepszemu, jestem pełna optymizmu, nie może być inaczej. 
Przyjechała mi pomóc moja siostra, starsza. Na co dzień mieszka pod Wrocławiem, sama ma dwie córki, jedna ma 14, a druga 6 lat. Ona zostawiła je z Tatą i przyjechała zająć się moimi dziećmi......Nie ma słów, którymi mogłabym wyrazić swoją wdzięczność dla niej i dla jej Męża. Z okazji moich urodzin mogłam sobie zażyczyć coś pysznego, zrobiła ciasto truflowe :) Pichci pyszności, spełnia zachcianki, opiekuje się dziewczynkami, sprząta.......Rzuciła wszystko, żeby nam pomóc. Jest niesamowita...... 

Miłego tygodnia :-)