Pamiętajcie o ogrodach (J. Kofta)

Bluszczem ku oknom

Kwiatem w samotność
Poszumem traw

Drzewem co stoi

Uspokojeniem

Wśród tylu spraw (...)

Milenka męczy się jak na zasypiać w łóżeczku, wstaje, bawi się, najpierw chichocze a potem już płacze i marudzi.....Dla wszystkich jest to męczące, więc w ciągu dnia na drzemkę bierzemy (z moją mamą) ją na spacer i wtedy uśnie. Dziś, pomimo brzydkiej pogody zapakowałam małą do wózka i chodziłam naokoło domu. Ile tam cudów....przeszłam chyba z 50 razy, bo Milka nie chciała zasnąć, zdążyłam nawet zmoknąć i porobić kilka zdjęć tych piękności jak już Milunia padła. I tak chodził mi po głowie wiersz Kofty i miałam sporo czasu na rozmyślania i przemyślenia, choć najbardziej zachwycały mnie kolory, soczysta zieleń - ilość jej odcieni. A ile osób przyznaje, że sprawia im przyjemność obserwowanie przyrody wiosną. Zachwycają się kwitnącymi kasztanami i upajają zapachem bzu, szkoda, że w tym roku tak krótko mogliśmy się nim cieszyć - już przekwita niestety...

Maja przeżywa na nowo fascynację kwiatową - a najbardziej cieszy się, jak jest ciepło i pozwalam jej podlewać kwiaty. Ma swoją-pożyczoną konewkę i w weekend majowy całe popołudnia spędzała w ogrodzie ;-)

Z każdego spaceru przynosimy do domu kwiaty, nie kamyczki, piórka czy patyczki, ale właśnie kwiaty - mała zbiera je.....przede wszystkim dla mnie....Rozpływam się wtedy....

Tu, na ostatnim zdjęciu moje gwiazdy jeszcze chore...zresztą, chorowaliśmy wszyscy...:-( Rozłożyło nas konkretnie, nie obyło się bez antybiotyków, ale Wasze kciuki pomogły i już jesteśmy zdrowi :-) Ale muszę przyznać, że chyba się starzeję ;-) Jako dziecko zdecydowanie lepiej przechodziłam choroby, a dziś gorączka a ja ledwo dycham....Patrzę na moje dziewczyny, które mają w sobie tyle energii, że mogłyby pół miasta obdzielić, a obie przecież chore.....Ja najchętniej zakopałabym się pod kołdrą, a one szaleją. Cudowne są ;-)